| In het kader van 70 jaar bevrijding ïnterviewden Johan Altena en Marinus Jansen een 6-tal Enternaren, die de bevrijding nog hebben meegemaakt. De verhalen zijn eerder gepubliceerd in De Wiezer. |
Duitsers infiltreerden over het kanaal
Hendrik Mokkelencate
Voor het gezin Mokkelencate dat in april 1945 aan de Langevoortsweg 5 woonde was het een spannende laatste week vòòr de bevrijding.
“Op zondag 1e Paasdag 1 april 1945 kregen we inkwartiering van drie Duitse Wehrmachtsoldaten. Het waren oudere soldaten, ѐѐn kwam uit Oostenrijk. Ze lieten foto’s zien van vrouw en kinderen en waren de oorlog duidelijk beu. De auto die ze bij zich hadden stond overdag in een schuur bij ons want bij helder weer schoten de Engelse jagers op alles wat bewoog Op woensdag gingen ze weg en toen werden er zes soldaten van de Herman Goeringdivisie ingekwartierd. “
Deze divisie was belast met de verdediging van het Twentekanaal.
‘Het waren jonge soldaten heel fanatiek. Ze bemanden een verdedigingsstelling bij de brug over het kanaal. Deze brug was inmiddels opgeblazen. Ze staken soms het kanaal over voor een verkenning. Doornat kwamen ze terug en droogden hun kleren bij ons. De Goeringsoldaten waren er net toen een Canadese verkenningseenheid naderde vanuit Bornerbroek. Vanaf onze kant van de kanaalbrug werden ze zwaar beschoten waarop de eenheid terugtrok op Bornerbroek.”
Alle Duitsers hadden zich al vechtend vanaf Delden teruggetrokken achter het Twentekanaal zijtak Almelo. De hele strook achter het kanaal bij Enterbroek en Ypelo lag onder artellerievuur van de Canadezen.
‘Vòòr onze boerderij richting kanaal stond een rij hoge populieren. Na de bevrijding waren van de hele rij bomen de toppen verdwenen. In de laatste week eraf geschoten. Dit heeft de boerderij waarschijlijk voor veel onheil behoed. Onze boerderij had na de bevrijding slechts twee kogelgaten.Ook is geen enkel stuk vee van ons getroffen hetgeen een wonder mocht heten want het was mooi weer en de koeien liepen in de wei.”
Begin 1945 waren in de Bolkshoek, in het Tusveld en in de Haarbos bij Wierden startbanen aangelegd voor de V -1 wapens, de vliegende bommen die ook hier de omgeving onveilig maakten.
“Vòòr de laatste week voor de bevrijding was er de voortdurende dreiging van de V- 1’s. Vanaf Platenkamp werden ze gelanceerd. Vaak mislukte zo’n lancering half en vlogen ze stuurloos rondjes hier. Drie kwamen er neer in de onze naaste omgeving. Eѐn kwam er neer bij de boerderij waar later de Twentse Hoeve gevestigd was. Door de enorme klap lagen alle dakpannen eraf bij ons. Ook bij Bokdam kwam er een neer. Eѐn V 1 ontplofte niet. Uit de brandstoftank van de V1 werd met een pijpje benzine, of wat het was, afgetapt . Spelen met vuur!”
Zondagmorgen half twaalf 8 april 1945 vertrokken de Goeringsoldaten bij ons en was de oorlog voor ons afgelopen
tekstkadertje:
Bij de familie Nijmeijer, ’n Beumert, hadden Duitse officieren hun hoofdkwartier van het verzet bij het Twentekanaal. In de nacht van zaterdag op zondag verwachtten zij een zwaar bombardement en waarschuwden de familie Nijmeijer ook. Daarop werd snel een schuilkelder in een betonnen silo ingericht en versterkt met balken en zand.
De Nijmeijers zaten daar de hele nacht, samen met de Duitse officieren en een aantal onderduikers, onder wie ook een Jood. Alles schudde en beefde door de bominslagen.De volgende morgen, toen het weer rustig was geworden, ging men naar buiten en zag men 25 meter naast de schuilkelder een grote bommenkrater…
